HistoriaArea51

Nazwy: Area 51, Dreamland, Groom Lake, Paradise Ranch, The Box, Watertown Strip(Watertown), The Test Site, The Ranch Air Force Flight Test Center - Detachment 3,	Area 51 - powstanie nazwy łączy się z podziałem na strefy obszaru bazy Nellis i Nevada Test Site za pomocą liczb. Sama nazwa bazy (Area 51) jest do dziś utajniona i traktowana jako nie istniejąca na mapach. Jedna z teorii opisująca powstanie tej nazwy mówi o podziale całego obszaru Nellis na części, przy czym pierwszym obszarem w kolejności wyłączonym poza zastrzeżoną granicę jest strefa 51. Inna teoria mówi o podziale Nevada Test Site (NTS) na 30 części. W aktach Department of Energy Nevada Test Site obszar Tonopah Test Range, który nie leży w granicach NTS jest traktowany jako Area 52 lub Project 52.
^Pierwsze U-2 w Area 51

Unikalne zdjęcie sprzed 1955r. (rok wykonania zdjęcia nie jest znany) ukazujące pusty jeszcze obszar wokół Groom Lake. Fotografia przedstawia Groom Lake od strony Groom Mine (starej kopalni)

Area 51, Groom Lake, Dreamland, Nevada Test Site, Nellis Test Range, Paradise Ranch, the Ranch, Watertown Strip, the Box, the Pig Farm... Jak na miejsce, które do niedawna nie istniało to całkiem spora ilość nazw. Adres pocztowy, na który przychodziła korespondencja bazy to: Pittman Station, Henderson, Nevada. Tuż po II Wojnie Światowej Amerykanie musieli dowiedzieć się jakie są zamiary, a przede wszystkim czym dysponuje armia radziecka. Wielokrotnie dochodziło do penetracji rosyjskiego terytorium za pomocą typowych myśliwców z zainstalowanymi kamerami na pokładzie. Często też dochodziło do zestrzeleń, jako że samoloty były łatwym celem - zbyt wolne i latały zbyt nisko. W 1953 major John Seaberg - jeden z głównych inżynierów projektantów w bazie Wright-Patterson AFB zwrócił uwagę na pilną potrzebę wyprodukowania samolotu zdolnego osiągnąć pułap ponad 20 000 m i latającego dostatecznie szybko. Pomysł został zaaprobowany i administracja zgodziła się wprowadzić go życie. Projekt nie został przekazany Siłom Powietrznym lecz CIA. Z jakiegoś powodu Seaberg nie chciał, by projektem zajęła się któraś z dużych firm lotniczych lecz mniej znana, wyspecjalizowana fabryka. Jednakże został on "wymanewrowany" przez Kelly'ego Johnson'a (szefa koncernu Lockheed, a w szczególności - Skunk Works, specjalistycznej firmy, która stanowiła wydział koncernu). Kelly zabrał projekt samolotu F-104 z ponad 20 metrowym rozstawem skrzydeł oraz dwoma silnikami Pratt and Whitney J57 i udał się bezpośrednio do CIA z obietnicą dostarczenia gotowej maszyny w osiem miesięcy. I otrzymał kontrakt. W tym czasie bazą lotów doświadczalnych była Edwards AFB, jednakże zważywszy na tajność tego projektu baza ta nie spełniała wymogów "top secret". Wówczas Johnson powierzył najlepszemu pilotowi doświadczalnemu Tony'emu LeVier'owi aby ów znalazł odpowiednie miejsce na loty próbne gdzieś w południowej Nevadzie. CIA samolot nazwała Aquatone, natomiast Lockheed - Angel. W kwietniu 1955 Tony LeVier i Dorsey Kammerier (pracownik Lockheed) wyruszyli na rekonesans startując z Beech Bonanza w poszukiwaniu wyschniętych jezior, które nadawałyby się do startu i lądowania, jakich pełno było w południowej Kalifornii i Nevadzie. Po sprawdzeniu kilkunastu takich miejsc natrafili na dno wyschniętego słonego jeziora Groom, w pobliżu poligonu atomowego. Obszar ten należał wtedy do Atomic Energy Commission Proving Grounds (nazwany później Nevada Test Site). Teren był niezamieszkały, pustynny i naznaczony piętnem wybuchów nuklearnych odległych o jakieś kilkadziesiąt kilometrów. W pobliżu, co prawda, znajdowała się niewielka kopalnia prowadzona przez rodzinę Sheahan'ów, ale z powodu wybuchów coraz rzadziej odwiedzana. Lokalizacja wydawała się być pozbawiona sensu ze względu na testy atomowe, ale biorąc pod uwagę ścisłą ochronę terenu przez AEC oraz niedostępność, stanowiła dla CIA właśnie TO miejsce. Kilka dni później LeVier zabrał Johnsona i specjalnego asystenta CIA Richarda Bissell'a. Bissell'owi spodobała się nawet nazwa miejsca zaproponowana przez Tony'ego - Paradise Ranch. Johnson wydał decyzję o budowie pasa starowego na południu wyschniętego jeziora, którego miejscowi nazywali Groom. Tak więc w lipcu 1955 CIA miała swoją tajną bazę. Pojawiła się nikomu nie znana wówczas, zmyślona firma o nazwie C.L.J. (por. inicjały Claerence Johnson), która zlecała większość prac małym firmom budowlanym. Tak powstało kilka hangarów, 1,6km pas startowy, główna rampa dla samolotów, wieża kontroli lotów i kilka małych budynków towarzyszących. Wszystko razem wzięte kosztowało $800 000. W oficjalnych dokumentach baza nosiła nazwę Watertown Strip, natomiast piloci nazywali ją "Paradise Ranch" albo krócej: "Ranch". Pierwszy prototyp Aqatone nazwany *Article 341* przybył do Groom Lake 22 lipca 1955 z Burbank (dzisiaj dzielnica Los Angeles) - Oildale, niewielkiej fabryki Lockheed'a. Samolot był transportowany w częściach i zasłonięty czymś w rodzaju brezentu w taki sposób, że nie można było rozpoznać kształtu. Piloci transportowego C-124 nie mieli zielonego pojęcia dokąd lecą. Loty odbywały się zawsze nocą. Początkowo jako cel ustalano "granicę Kalifornii i Nevady", dopiero po nadesłaniu kolejnych koordynat otrzymywali bardziej szczegółowe instrukcje na temat lądowania i startu. Każdy z pilotów transportowego C-134 miał swoje ID - nadawane mu każdorazowo podczas takiej misji. Natomiast wszyscy w Groom Lake mieli swoje ID zasłonięte i posługiwali się jedynie pseudonimami. Wbrew powszechnej opinii, baza zarządzana była przez CIA i koncern Lockheed. To nie wojsko rządziło w The Ranch lecz nikomu nie znani faceci w ciemnych limuzynach oraz nieoznakowanych awionetkach, które od czasu do czasu lądowały sobie bez przeszkód na nowym pasie nikomu nie znanego lądowiska gdzieś na odludziu. Piloci tajnych samolotów rekrutowali się spośród osób latających na F-84 posiadający kod dostępu top secret z baz SAC. Gdy tylko przyjmowali robotę w Groom byli zobowiązani wystąpić z USAF i stawali się pracownikami CIA. Skąd nazwa U-2? Wśród pilotów z tamtych lat krążyła taka oto opowieść. Samolot posiadał jedynie dwa koła: na końcu i w 3/4 długości licząc od tyłu. Johnson nalegał, aby ze względu na budowę i charakterystykę samolotu, lądowanie zaczynać od przedniego koła, a potem spokojnie "kłaść" na pasie tylne koło. Pilot LeVier próbował tego dokonać dwukrotnie, lecz za każdym razem omal nie doszło do katastrofy, toteż zdecydował się posadzić somolot w typowy sposób, czyli najpierw tył, potem przód. Tak też zrobił, a lądowanie wyszło idealnie. Po zatrzymaniu maszyny LeVier zasalutował Johnsonowi, ale tylko jednym palcem, na co Johnson odpowiedział tym samym (czyli "ty też" - You too lub U-2). 4 sierpnia 1955 odbył się pierwszy tajny lot U-2. I tak już zostało do dzisiaj. Wszystko, co potrafi latać lepiej, niż cokolwiek innego na świecie, odrywa się od ziemi, a właściwie od wyschniętego dna Groom Lake w Nevadzie.

29 października 1940	5000 mil² zostało wydzielonych i przeniesionych do Departamentu Wojny jako Tonopah Bombing and Gunnery Range/Las Vegas Bombing and Gunnery Range z rozkazu Prezydenta Roosevelta.
1941-1945	W rejonie Groom Lake zostały utworzone dwa treningowe pasy startowe dla jednostek powietrznych z Las Vegas.
18 grudnia 1950	Rozkazem Prezydenta Trumana zostaje utworzone Nevada Proving Ground (NPG) - miejsce przeznaczone na dokonywanie prób z bronią jądrową (680 mil²).
25 czerwca 1951	USAF Flight Research Department w bazie Edwards zostaje przemianowane na Air Force Flight Test Center (AFFTC)[nazwa ta obowiązuje do dzisiaj, natomiast Edwards AFB jest bazą-matką dla Area 51].
1952	Początek kariery "Kelly" Johnsona jako naczelnego inżyniera w zakładach Lockheeda.
kwiecień 1955	Tony LeVier, pilot testowy Lockheeda zostaje wysłany, przez Kelly'ego Johnsona, w celu znalezienia tajnego miejsca na przeprowadzanie testów nowego samolotu CIA - U-2. LeVier znajduje takie miejsce w Groom Lake. CIA nazywa je "Watertown", Lockheed "Skunk Works" ma swoją nazwę "Paradise Ranch". Odtąd baza zaczyna mieć swoje miejsce w historii tajemnic.
lato 1955	Rozpoczyna się budowa pasa startowego, hangarów dla samolotów, baraków dla załogi.
lipiec 1955	Za jedyne 800 000$ zostaje wybudowany pas startowy, 3 hangary, pomieszczenia dla załogi i garaże dla pojazdów. "The Ranch" wystartowało.
24 lipca 1955	Pierwszy U-2 zostaje przetransportowany za pomocą C-124 z Burbank (Los Angeles) do Area 51. (zdj. na górze strony)
4 sierpnia 1955	Pierwszy testowy lot supertajnego U-2 z Groom Lake (pomyśl: nikt nawet nie miał pojęcia, że takie coś może latać tak szybko i tak wysoko, i że w ogóle istnieje...)
19 sierpnia 1955	Rozkazem Prezydenta Eisenhowera przestrzeń wokół Groom Lake zostaje wydzielona jako rozszerzenie Nevada Test Site.
październik 1955	Nazwa "Watertown" zostaje użyta pierwszy raz na łamach Las Vegas Review Journal przez reprezentanta AEC płk. Calfred'a Starbird'a.
17 listopada 1955	Wypadek: C-54 wiozący 14 pracowników do Groom Lake ulega katastrofie na górze Charleston.
koniec 1956	Sześciu pilotów odbywa swoje treningi na samolotach szpiegowskich U-2.
4 lipca 1956	Pierwszy tajny lot U-2 nad Rosją.
1957	Pierwsza dezinformacja CIA na temat U-2. Jest to urządzenie do obserwacji pogody
4 kwietnia 1957	Pierwsza kraksa prototypu U-2 w pobliżu Pioche (pilot zginął).
28 lipca 1957	Edward J. Current małym samolotem wleciał w obszar powietrzny Groom Lake i wylądował na jego pasie głównym (to były czasy!).
21 kwietnia 1958	W swoim pamiętniku Kelly Johnson wspomina o projekcie nazwanym "Archangel"
25 czerwca 1958	US Atomic Energy Commission wydziela 38,400 akrów z zarządu publicznego (Area 51) - znany - Land Order 1662.
1959	AFFTC zabiera 32 akry w pobliżu Beatty w Nevadzie, na "Aircraft Test Research Facility".
wrzesień 1959	Lockheed zostaje wybrany do stworzenia nowego samolotu napędzanego kerosenem, zdolnego przekroczyć prędkość 3 Macha. Nazwa kodowa "Gusto".
maj 1960	Frances Gary Powers zostaje zestrzelony nad obszarem Rosji (w pobliżu Swierdłowska) podczas kolejnej misji szpiegowskiej (na kilka dni przed wizytą prezydenta USA w Rosji).
1962	(Przypuszczalna data). Na filmie należącym do Lockheed Skunk Works, Kelly Johnson wskazuje na tablicę z napisem "przeniesienie do Area 51" (move out to Area 51).
26 lutego 1962	Prototyp A-12 zostaje przetransportowany do Groom Lake
26 kwietnia 1962	Prototyp A-12, kolejny samolot szpiegowski CIA, rozpoczyna swój lot z pasa startowego w Groom Lake.
maj 1963	Kraksa A-12 w pobliżu Wendover (Utah).
luty 1964	Prezydent Lyndon Johnson upublicznia informację o A-12. Nazywa go A-11 i określa jako samolot bojowego przeznaczenia.
grudzień 1964	Prezydent Lyndon Johnson upublicznia informację o SR-71a .
1965	W Groom Lake pracuje już 1800 osób.
1965	AFFTC zabiera kolejne 642 akry z Coyote Flat (pd.-zach. od Bishop) na miejsce do testów.
1966	Prezydent Johnson podpisuje ustawę o wolnym dostępie do informacji (Freedom of Information Act).
1966	AFFTC zabera kolejne 62 akry powierzchni terenu publicznego w pobliżu Bishop na swoje "miejsce na testy".
1967	DIA Defense Intelligence Agency w ramach projektu "Have Donut" testuje pozyskane samoloty MIG-17 w Groom Lake.
1968	Satelita Urzędu Geologicznego (The US Geological Survey) wykonuje pierwsze zdjęcia Area 51.
czerwiec 1968	Kończy się program samolotu A-12 w Groom Lake.
1970	Rozpoczyna się program "Tagboard" bezzałogowego D-21.
1970	AFFTC zabiera obszar 3 akrów na Bald Mountain (Groom Range) instalując olbrzymi radar mikrofalowy.
1972	Koniec programu D-21.
1973	Mapy Test Site uwzględniają Area 51.
1975	Lockheed Skunk Works projektuje urządzenie radarowe instalowane w samolotach, którego zadaniem jest unikanie radarów wroga, bądź wprowadzanie ich w błąd.
lipiec 1976	SR-71 ustanawia rekord prędkości (2,193 MPH - 3,3 Macha).
lipiec 1976	Lockheed rozpoczyna prace nad prototypem samolotu w ramach projektu "Have Blue".
początek 1977	The Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA) zawiera kontrakt z Lockheed'em na wykonanie dwóch niedużych, niewidzialnych dla radarów samolotów w ramach projektu "Have Blue". Pierwsza nazwa projektu: "Project Harvey", druga faza: "Hopeless Diamond"
połowa roku 1977	Dochodzą pierwsze pogłoski o testowaniu nowego samolotu znanego pod nazwą "Have Blue" latającego nad Strefą 51.
styczeń albo luty 1978	Bill Park - pilot testowy rozpoczyna lot nad Groom Lake w nowym "Have Blue".
1978	Rozpoczyna się kolejny program - "Tacit Blue", który jest uważany jako ścieżka wiodąca wprost do projektu B-2.
4 maja 1978	Bill Park rozbija się w Groom Lake na prototypowym "Have Blue".
5 maja 1978	Gazety w Las Vegas donoszą o rozbiciu się tajnego samolotu na "tajnym poligonie".
wrzesień 1978	John Lear wykonuje zdjęcia z poziomu brzegu Groom Lake(!). Na zdjęciu widać "MIGa-21 " stojącego przy jednym z hangarów (co za czasy! Czy to wtedy szaleliśmy w dyskotekach przy hicie Stayin' Alive - Bee Gees?).
listopad 1978	Kongres USA aprobuje wydatki na nowego niewidzialnego myśliwca F-117a.
1980	Zostają wybrani pierwsi piloci-oblatywacze do F-117A.
1981	Pojawia się unowocześniona wersja SR-71 - SR-71a.
czerwiec 1981	Pierwszy lot F-117A.
1982	Northrop zawiera kontrakt z Siłami Powietrznymi na budowę 100 samolotów w technice stealth.
1982	Prawdopodobna data rozpoczęcia projektu "Aurora".
luty 1982	Próbne loty w ramach projektu "Tacit Blue" nad Groom Lake.
kwiecień 1982	Programy badawcze i samoloty A-12 i D-21 zostają odtajnione.
połowa 1982	Piloci F-117A zostają wciągnięci do 4450 Tactical Group (ćwiczenia, działania bojowe).
18 kwietnia 1983	Czterech aktywistów Greenpeace przeszło przez Area 51 w kierunku Nevada Test Site - nie zostali zauważeni(!!!), dopiero po dotarciu na miejsce aresztowała ich straż;(
1983	Rozpoczyna się program "Gwiezdnych Wojen" Reagana.
28 październik 1983	Grupa Taktyczna 4450 (F-117A) zostaje przydzielona do Tonopah Test Range (zob. mapa).
26 kwietnia 1984	Gen. Robert Bond zabija się w eksperymentalnym samolocie (bombowcu stealth lub MIG-23) nad Area 51.
6 lipca 1984	Reprezentant stanu Nevada Harry Reid zostaje zaproszony na podróż do Area 51 po debacie, jaka odbyła się w Kongresie na temat bezprawnego zagarnięcia obszaru 89,000 akrów Groom Range.
1985	Program "Tacit Blue" zostaje zakończony.
1985	Ponad 455 milionów dolarów zostaje przydzielone w ramach tzw. Black Budget na projekt "Aurora". Jest to prawdopodobnie rok prac operacyjnych i prób w rejonie Groom Lake.
1988	Rosyjski satelita szpiegowski wykonuje szereg zdjęć nad Area 51.
luty 1988	The New York Times donosi, że USAF pracują nad tajnym samolotem osiągającym prędkość 6 Macha.
9 czerwca 1988	Kongres USA aprobuje zagarnięcie Groom Range.
14 października 1988	Fox Networks emituje audycję zatytułowaną "Utajnienie UFO ", podczas której mówi się o osobach z pseudonimami "Falcon" i "Condor", utrzymujących, że w bazie Area 51, Dreamland trwają od dłuższego czasu prace nad pozaziemską technologią (pierwsza wzmianka o nazwie Dreamland - Area 51).
1988	Joe i Pat Travis zakładają Bar-grill w Rachel.
22 marca 1989	Robert Lazar twierdzi, że tego dnia zabrał swoją żonę, współpracownika Gene'a Huff'a i John'a Lear'a (byłego pracownika CIA) na wycieczkę przy Groom Lake Road, aby obserwować lot testowy dysku, który startował ze Strefy S-4.
sierpień 1989	Informacja o prawdopodobnej obserwacji "Aurory" w rejonie Morza Północnego, podana przez byłego członka Królewskiego Korpusu Obserwacyjnego - Chris'a Gibson'a.
10 listopada 1989	Robert Lazar występując pod pseudonimem "Dennis" w audycji George'a Knapp'a z KLAS-TV, twierdzi, że był zatrudniony w Strefie S-4. Utrzymywał on, iż jego zadanie polegało na rozpracowaniu napędu statku obcych, który był ukryty w rejonie jeziora Papoose - 12 mil na pd.-zach. od Area 51.
9 grudnia 1989	Robert Lazar występuje w KLAS-TV pod własnym nazwiskiem.
6 marca 1990	SR-71 "Blackbird" pobija rekord przelotu z Los Angeles do Waszyngtonu i... zostaje "odstawiony" na emeryturę.
marzec 1990	Czasopismo Aviation Week And Space Technology twierdzi, że "Aurora" lata już od roku 1987.
marzec 1990	Dziwne kółka na linii, jakią zostawiają samoloty na niebie ("Donuts-On-A-Rope") oraz nietypowo silne grzmoty zostają zauważone i słyszane w pd. Nevadzie. Możliwe, że to były odgłosy przelotu "Aurory".
21 kwietnia 1990	F-117 "Nighthawk" zostaje "upubliczniony" i pokazany w Nellis Air Force Base.
lipiec 1990	Bar-Grill w Rachel zostaje przemianowany na "The Little A'Le'Inn". Nastawał czas, kiedy do Rachel zaczynali przyjeżdżać ludzie na nocne obserwacje nieba w pobliżu bazy.
maj 1991	Czasopismo Aviation Week And Space Technology publikuje artykuł, wyjaśniający zasadę działania napędu pulsacyjnego "pulse detonation", który posiada "Aurora".
czerwiec 1991	Pierwsze doniesienia z sejsmografów w pd. Nevadzie, notujące silne fale, powstałe w wyniku detonacji w powietrzu (w sposób ciągły). "Aurora"?
listopad 1991	Coś w rodzaju "Aurory" zostaje namierzone przez radar bazy RAF/NATO w Machrihanish, (Szkocja) w momencie gdy osiągało prędkość 6 Macha.
grudzień 1991	Satelita amerykański wykonuje zdjęcia Groom Lake.
1992	Korporacja EG&G wykonuje zdjęcia Nevada Test Site (łącznie z Groom Lake).
początek 1992	Coś podobnego do "Aurory" zostaje zauważone podczas ładowania do C-5 w Seattle, na pasie startowym Boeinga.
styczeń 1992	Ponownie przy bazie w Szkocji zostaje namierzony obiekt przelatujący z prędkością 6 M
maj 1992	Steve Douglas z Amarillo w Teksasie, wykonuje pierwsze zdjęcia kółek na linii.
1993	Tajne przedsięwzięcia Pentagonu zamykają się sumą 16 mld$.
styczeń 1993	Po sensacyjnych informacjach Boba Lazara, Glenn Campbell wyrusza do Rachel.
wrzesień 1993	Glenn Campbell zakłada The Area 51 Research Center.
18 października 1993	Siły Powietrzne włączają do swoich włości kolejny obszar:Freedom Ridge i White Sides Mountain - najlepsze punkty widokowe na bazę (Oj, bolało to wszystkich).
1993	Area 51 Research Center wchodzi do internetu.
5 stycznia 1994	Biuro Szeryfa okręgu Lincoln otrzymuje 50,000$ rocznie od Sił Powietrznych na wspieranie ochrony otoczenia bazy.
styczeń 1994	Ukazuje się pierwszy numer The Desert Rat (informacje o Area 51).
8 kwietnia 1994	Chłopaki z biura szeryfa konfiskują kamerę wraz z filmem ekipie ABC podczas wywiadu z Glenn'em Campbell'em.
19 lipca 1994	Glenn Campbell zostaje aresztowany podczas wywiadu udzielanego dla NBC ze wzgórza Freedom Ridge. Pięć kaset video przepada.
sierpień 1994	Siły Powietrzne potwierdzają istnienie Area 51.
10 kwietnia 1995	White Sides i Freedom Ridge zostają prawnie odebrane z zarządu publicznego. Od tej pory najbliżej bazy znajduje się góra Tikaboo.
29 września 1995	Prezydent Clinton podpisuje rozkaz 95-15 wyłączający Area 51 z jurysdykcji prawnej stanu, jurysdykcji międzystanowej (i praktycznie każdej innej cywilnej).
kwiecień 1996	Telewizja "Sightings" prezentuje film wyniesiony z bazy Nellis, na którym widać UFO ponad wzgórzami.
17 kwietnia 1996	Zostaje nadana nazwa autostradzie 375 - Autostrada Pozaziemska (Extraterrestrial Highway)
30 kwietnia 1996	Program "Tacit Blue" zostaje odtajniony.
12 października 1996	Prezydent Clinton wydziela obszar Groom Lake spod jurysdykcji prawa cywilnego lokalnego , stanowego, międzystanowego i federalnego.
czerwiec 1997	Jim Wilson z Popular Mechanics gubi się na pustynnych drogach i pisze artykuł o opuszczonej, nieczynnej bazie, która została przeniesiona.
marzec 1998	Rosyjski satelita szpiegowski wykonuje serię zdjęć Area 51.
15 grudnia 1999	Groom Lake zostaje oficjalnie przekazane Siłom Powietrznym (od Departamentu Energii).
2 kwietnia 2000	Federacja Naukowców Amerykańskich (Federation of American Scientists - FAS) wynajmuje Space Imaging do sfotografowania obszaru Groom Lake za pomocą satelity Ikonos pracującego w rozdzielczości do 1m.
17 kwietnia 2000	Zostają opublikowane zdjęcia z rosyjskiego satelity szpiegowskiego wykonane w marcu 1998.
23 kwietnia 2000	FAS publikuje w sieci zdjęcia z satelity Ikonos.
28 czerwca 2000	Ekipa filmowa A Learning Channel wykonuje zdjęcia bazy ze szczytu Tikaboo .
31 stycznia 2001	Prezydent Bush Jr. potwierdza wydzielenie obszaru Groom Lake spod jurysdykcji prawa cywilnego.
kwiecień 2001	Telewizja Fox prezentuje program, który poddaje w wątpliwość lądowanie ludzi na Księżycu. Stwierdzono, że wszystko było oszustwem, a zdjęcia wykonano na terenie Area 51.
16 maja 2001	Wystartował Adam/Dreamland Online:)
kwiecień 2001	Usunięcie zbiorników w "Tank Farm" - na południe od H-18. Pozostawiono jedynie dwa najbardziej wysunięte na pd.
Maj - czerwiec 2001	Zaobserwowano nowy typ samolotu typu stealth przypominający nieco F-117. Na podstawie obserwacji można przypuszczać, że maszyna jest co najmniej 1-1,5 razy większa od F-117 i liczy sobie ok. 40m długości. Obserwacji dokonano w pobliżu bazy.
sierpień 2001	Zlikwidowano stanowisko radaru Dopplera na Flat Top - północnej części szczytu Queen City Summit. Najprawdopodobniej nastąpiło przejęcie jego funkcji przez urządzenie na Bald Mountain.
11 grudnia 2001	Cammo Dude strajkują tworząc pikietę pod terminalem Janet na lotnisku McCarran w Las Vegas, skąd wahadłowo odbywają się loty do Groom Lake. Do strajku doszło z powodu niskiej płacy. Strajk stał się przyczyną przesunięcia terminu prób na Nevada Test Site.
lato 2002	Don Emory zamyka agendę Glenn'a Campbell'a - The Area 51 Research Center, w Rachel i zamyka działalność strony internetowej.
jesień 2002	Na terenie wokół Area 51 pojawiają się nowe typy radarów, co zwykle łączy się z testami nowego typu maszyny (Cedar Pass, Papoose Range).
17.01 2003	Po zakończeniu testów do Tonopah Test Range przybywa pierwsza część Raptorów
2002 / 2003	Zmiany w południowej części bazy - dobudowano nową drogę kołowania opatrzoną markerami na wysokości H-9 prowadzącą w kierunku środka nowego pasa startowego
czerwiec 2003	Z "życiem" pożegnała się strona Boba Lazara, która została "zhakowana na śmierć".

Bibliografia: - Tom Mahood - BLUEFIRE - Glenn Campbell - "A Short History Of Rachel" - David Darlington - "Area 51 : The Dreamland Chronicles" - Glenn Campbell - "Area 51 Viewer's Guide" - Phill Patton - "Dreamland"
Dreamland Online copyright 2001-2002